Hoezo?Heino
Donderdagmiddag 14 april gaat de telefoon. De uitgever van Hoezo?Heino, Martijn Jansman aan de lijn. Hij uitte zijn bezorgheid over de drukkwaliteit van deze 14e editie. We hadden een nieuwe drukker en in theorie zouden de foto's er beter uit moeten komen zien dan voorheen. In een e-mail van 26 februari schreef hij nog het volgende: "Noodgedwongen door het sluiten van de Persgroep vestiging in Apeldoorn en het verkopen van de semi heatset pers mocht ik op zoek naar een nieuwe drukker. Ik heb in een nieuwe drukpartner gevonden voor het drukken van mijn titels. Het zal er idd anders uit gaan zien door het waterloos drukken. Met name de foto’s komen er fantastisch uit. Dat belooft wat…". Ik was onderweg naar wat ze in Luttenberg noemen 'de Parel van salland' (dat is Heino toch?) en sprak af op de terugweg even te komen kijken.
Martin Eilander op de cover! High Speed Sync flash fotografie, overdag met 1/1000s, f4.0, 145mm bij iso 400 (en een achtergrondscherm).
Door de jaren heen hebben de mensen achter Hoezo?Heino zich ontwikkeld tot een hecht team, met leden uit Heino en Lierderholthuis. Het grafisch concept is neergezet door Maarten Metz, Karin de Graaf en Rudi Buitenkamp zorgen voor de teksten en STUDIOVHF verzorgt het beeldmateriaal. Een ieder weet wat van hem verwacht wordt en kent de lokale cultuur. Het team is naar elkaar toegegroeid op het gebied van de formule van Hoezo?Heino. De uitgave onderscheidt zich van andere uitgaven door de betrokkenheid van het team en dat is zichtbaar in de kwaliteit en de aandacht voor detail. Zo ook de heer Jansman! Als ondernemer pur sang, niet gehinderd door enige negativiteit is hij in staat gebleken dit magazine winstgevend van de grond te tillen, tegen de marktontwikkelingen in. Dit in tegenstelling tot andere uitgaven waar ik aan meegewerkt heb. Wat waren we allemaal trots op de eerste Hoezo?Heino! Als we dat nummer vergelijken met dit 14e nummer dan vallen de foutjes in dit nummer echt in het niet. Foutjes die dit team ziet, maar de gemiddelde lezer niet. Wel een sterk staaltje kwaliteitscontrole die onze adverteerders vedienen.
Natuurlijk zijn er ook verschillen van inzicht binnen het team. Toen het bericht over de verbeterde drukkwaliteit binnen kwam zag ik mijn kans schoon om Martin Eilander in zwart-wit op de cover te krijgen, met bikkel hard licht, etc. Dat past immers bij die man! Martin met lente bloemetjes in een heldere foto met lichte kleuren, sorry maar dat gaan we dus niet doen.. Die vrijheid heb je dan en als een vorm van compromis is bovenstaande foto het resultaat. Met kleur is niets mis, als je er maar niet teveel van hebt.
Martin Eilander in actie bij 'The Battle of Arnhem'.
IN VOREN WERKEN
Ja u leest het goed! Eerlijk is eerlijk, dat ligt minder in mijn natuur, maar daarom werk je ook in een team. Een artikel over deze prominente inwoner van Lierderholthuis moet natuurlijk geillustreerd worden met wat spetterend beeldmateriaal. In Arnhem trad Martin aan in een van zijn eerste wedstrijden na een lange blessure periode. Op 26 september 2015 waren wij daar getuige van een voor ons onbekende scene. Dat wil zeggen de sport dan:)
Over spetterend beeldmateriaal gesproken!
SENTIMENTEEL
Op de dag dat ik het gedrukte exemplaar van de laatste Hoezo?Heino waaraan ik mijn bijdrage heb mogen leveren in handen krijg kijk je toch anders naar zo'n blad. Sommige foto's in Hoezo?Heino zijn pure passie voor mij en andere zijn 'routine shots'. Als commercieel geschoolde reclamefotograaf zie ik soms hoe het in theorie uitgevoerd zou moeten worden, soms ook niet. Budget beperkingen, tijdsdruk en Sallandse nuchterheid zetten vaak een rem op 'hoe het zou kunnen'. Het levert echter ook verassend beeldmateriaal op.
Jan Vos aan het werk met een 'Sjoemeldiesel', gelukkig voor hem rijdt niet iedereen een duurzame Land Rover.
De laatste Hoezo?Heino waar ik mijn fotowerk aanlever? Ik kan het me bijna niet voorstellen! Hoe sterk mijn voorstellingsvermogen voor een nieuwe ingeslagen richting ook moge zijn, zo zwak is mijn inschattingsvermogen van wat je gaat missen. Toen ik in de tweede week van januari begon met het fotografie project voor het beeldmateriaal voor Zwembad de Tijenraan, begon dat in te zinken. Toen ik begin maart langs het stadion van FC Falkirk liep miste ik de vvHeino. En ik heb helemaal niets met voetbal!
Wellicht had ik in het voorstadium eerst eens kennis moeten make met coach Sylvia Esman (ja inderdaad de moeder van:).
Dan gaat Ria Willemse, journalist bij De Stentor met gepaste charme je onderwerpen aan een serie vragen die er zo echt en gemeend geinteresseerd uitkomen (en dat is ze ook), dat je 'en passant' vergeet deze opportunity naar je hand te zetten om het nieuwe STUDIOVHF commercieel te promoten. Oh en ze stuurt ook nog eens een fotograaf op je af:
Leuk om je over te geven aan een collega! Lenneke verzorgt al ruim 8 jaar de fotografie voor de Turbantia en de Stentor en voelt zich als een vis in het water als fotojounalist.
Zij had bijzonder mooie karakter portretten staan op haar site, maar helaas is die nu (05/10/2023) off-line.
Ik was wel duidelijk in goede handen:
Als de PDF's van Hoezo?Heino binnenkomen beperk ik me altijd tot de vormgeving en hoe de foto's uitkomen. Het lezen stel ik altijd uit tot het gedrukte exemplaar. Zelfs een fervent online marketeer als bovengetekende beleeft het geheel toch beter in gedrukte vorm.
Het voorwoord had ik niet als preview gezien en ik heb er verder geen aandacht aan besteed. Nadat ik een week voor de officiele verspreiding een exemplaar bij de familie Polstra langs bracht, net zoals ik dat bij de eerste nummers deed, ging ik er eens goed voor zitten en las ik het voorwoord van Karin de Graaf:
Tja die haggis is natuurlijk geen probleem, ten tijden van dit blogje heb ik de echte Schotse Haggis al bij menig ontbijtje mogen verorberen. Wel met veel brown sauce natuurlijk zodat je het niet teveel proeft:) En over die schotse kilt kan ik natuurlijk 'the obvious' zeggen, maar wellicht is het beter om dat achterwege te laten.
SALLANDS ONDERNEMERSCHAP
Toen wij vanuit Engeland hier kwamen wonen, viel me de ondernemingsgeest van de Sallander direct op. Busjes en Caddy's evenals vele agrarische voertuigen, vlogen af en aan. Veel kleine bedrijfjes verdienden met hard werken en met 'twee benen in de klei' hun geld. Dat zouden meer mensen moeten doen, dacht ik. De herstart van Vincent Hartman Fotografie werd hiermee gestimuleerd. Uitgaves als Hoezo?Heino, maar ook de Roalter Wind brachten mij in contact met collega ondernemers die met bijzonder korte en 'down to earth' business plannen gestart zijn. Respect heb ik ervoor. De volhardendheid, het koers houden en het innoveren is overal herkenbaar.
Rietdekker Yuri Kos, kunstenaar op het dak.
POTGIETER Openhaarden & Kachels, dè vuurspecialist in de regio Zwolle
Over volhardendheid gesproken. We hadden dit keer in Hoezo?Heino het bedrijf van Peter Oude Vrielink en Monique te Riele in het blad, met een dubbele pagina.
Bij Omni Mobilae komen hoofd en hart samen. Aan de bosrand, midden in het Sallandse plateland was het voor ons dan ook een logische locatie voor onze Samen 100 party.
ACTIEF HEINO!
Zaterdagmorgen 2 april, vlak voor de deadline van Hoezo?Heino, meldde ik me om 09.00u bij Het Dorpshuus. De organisatie van de Wandel4daagse Heino had zich verzameld voor een foto voor een artikel in Hoezo?Heino ter gelegenheid van het 10 jarig jubileum. Een betere start van de zaterdag had ik me niet kunnen wensen, de resten van de avond ervoor waren snel verdwenen!
Omdat nog niemand kan zeggen: "Ik ben genezen van een kwaaraardige hersentumor", staat zondag 26 juni in het teken van de Strijd van Salland. Het doel is geld in te zamelen voor onderzoek van het Erasmus Medisch Centrum Kankerinstituut in Rotterdam, door middel van wierennen. hardlopen, wandelen, fietsen, steppen en mountainbiken. Weer zo'n prachtig initiatief dat het wonen en werken in Salland zo waardevol maakt!
14 NUMMERS HOEZO?HEINO
Als je de coverfoto van de eerste Hoezo?Heino vergelijkt met die van mijn laatste editie, dan is de cirkel wel rond. De lieve, mooie getalenteerde Jasmijn Utermark en de stoere vechtersjas Martin Eilander, veel groter kunnen de verschillen niet zijn.
Het is een voorrecht geweest de mensen van Heino te hebben mogen portretteren in al haar diversiteit!
